Шифон матои шаффоф аст, ки бо сабукӣ ва зебогии худ маълум аст. Ин матоъ аксар вақт барои сохтани куртаҳо, куртаҳо ва дигар либосҳое истифода мешавад, ки матои равон ва бароҳатро талаб мекунанд. Дар ин ҷо, мо хосиятҳои гуногуни матои шифонро муҳокима хоҳем кард, ки онро дар байни тарроҳон ва харидорон интихоби маъмул мекунанд. Яке аз хусусиятхои намоёни матои шифон вазни он мебошад. Матоъ хеле сабук аст, бинобар ин он барои либосҳое, ки эҳсоси сабук доранд, беҳтарин аст. Илова бар ин, матои шифон сабук аст, ки онро ҳатто дар ҳавои гарм ва намӣ пӯшидан бароҳат мекунад.